Wethouder Keuken zwaait burgemeester Veerhoek uit

Wethouder Keuken zwaait burgemeester Veerhoek uit

Vrijdag 31 maart jl. werd tijdens een bijzondere raadsvergadering afscheid genomen van burgemeester Veerhoek en zijn vrouw. Wethouder Keuken sprak daarbij namens het college, waarbij hij de afgelopen periode typeerde als het ‘Tijdperk Veerhoek’.

Geachte burgemeester en mevrouw Veerhoek, dames en heren,

Als wethouders en als gemeentesecretaris heb je het privilege dat je de burgemeester
bijna dagelijks meemaakt. En dat elke week in het vaste ritme van de collegevergadering, dus je spreekt elkaar uitgebreid. Met onze werkkamers in dezelfde vleugel ben je eigenlijk ook elkaars buren. En is het niet zo, dat je buren meestal het meeste over je weten?

Een gedreven alleskunner, dat was ruim 9 jaar geleden de eis toen een nieuwe burgemeester werd gezocht. En wij krégen een gedreven alleskunner! We zaten toen midden in een economische crisis. Maar jij, Kees, jij straalde vertrouwen uit, in weer en wind. Elke week zaten wij samen aan de collegetafel. Met als eerste punt: ‘Keek (=kijk) op de week’. Daar waren wij voor elkaar een slijpsteen voor de geest. We maakten het elkaar niet altijd makkelijk, verschilden soms van mening. Wij deelden zorgen, maar ook successen. Wat zijn dat bijzondere momenten geweest!

Ook aan de gesprekken onder vier ogen met jou hebben wij bijzonder veel gehad.
Je dacht mee, vanuit je eigen rol en vanuit je eigen standpunt en altijd met respect en inlevingsvermogen voor anderen. Jij liet ook zien dat je met praten alléén niets kunt bereiken.

Jouw enorme werklust en ijver, jouw bijna ongeremde leesdrift in combinatie met jouw pragmatisme en analytisch vermogen, heeft menigeen verbaasd. Dossiers, al waren ze nog zo dik, werden woord voor woord gelezen, je fileerde ze. Je las werkelijk alles, met de markeerstift in de aanslag.

Je kracht lag in het vooruitdenken en in het strategisch denken. Waren zaken precair, dan nam je de tijd om het te óverdenken en trok je je niets aan van haast. Je kwam dan met een overwogen en goed onderbouwd verhaal.

Zó behartigde jij de belangen van Neder-Betuwe.

Of het nu het gemeentehuis was, de noodopvang van vluchtelingen of het ABC. Je bemoeide je met de veiligheid op de A15, mét resultaat. De landelijke verdeelsleutel voor de brandweeruitkering vanuit het Rijk - jij zorgde ervoor, samen met collega Loes van Ruiven, dat die werd bijgesteld voor plattelandsgemeenten. Ook in Regio Rivierenland zag niemand jou over het hoofd. Je stond voor de regio en bij de regio stond je voor Neder-Betuwe. We zullen er vanmiddag nog meer over horen. Je was buitengewoon goed op de hoogte van wat er speelde in de gemeente, in de regio en in de provincie. Daar hadden wij voordeel van. Daardoor was je vaak in staat om tegenstellingen weg te nemen of - op de valreep - een compromisvoorstel te bedenken.

Daarnaast, en dat is ook niet onbelangrijk voor een burgemeester, straalde je op een natuurlijke en prettige wijze gezag uit. En je stond tussen de partijen met een wijze blik als bestuurder en als mens. Als mens ben je betrokken, warm, gedreven, persoonlijk én een tikkeltje verlegen. Dat laatste verbaast misschien, maar wij – u weet wel, die alles ziende buren - herkenden het. Het werd met enig bravoure gecamoufleerd.

Wij weten wat een zware verantwoordelijkheid op je schouders rustte. Op een post die eenzaam is. Ja, omgeven door de raad en het college, omgeven door de medewerkers. Maar toch: jij bent het boegbeeld, het gezicht van Neder-Betuwe. Die zichtbaarheid is prachtig maar het betekent ook dat je minder fijne zaken opvangt.

Waken en binden, dat is de kern van het burgemeestersambt. Een taak die altijd maar door gaat, 24 uur per dag en dat 7 dagen in de week. Filteren wat je oppikt in de contacten met de inwoners en de maatschappelijke organisaties. Kortom, bezig zijn met het stellen van goede vragen.

Gelukkig had je Tineke achter je, als een drijvende kracht. Tineke, wij hebben je leren kennen als een warme vrouw met humor en een warm hart, die Kees, voor zover het binnen je reikwijdte lag, beschermde voor al te veel werk en al te lange dagen. Weet u wat wij hier altijd zeggen? Tineke is de enige die Kees écht aan kan! En Kees, wij merkten ook keer op keer hoe dol jij op haar bent. Toch vond je het soms wel handig als ze er eens niet was. Want dan kon je óók ’s avonds doorwerken, met alleen het gezelschap van de kat. “Die praat tenminste niet terug,” zo liet jij eens weten. Was Tineke er wel, dan stond zij wijselijk ’s avonds werken veelal niet toe. Wat een uitkomst bracht die IPad! Die kon je gewoon op schoot leggen en de krant er gauw op moffelen als zij binnen kwam.

Kees, je maakte het jezelf nooit gemakkelijk. Altijd een stapje meer. Altijd iets extra’s. Een naturalisatieceremonie: jij maakte er altijd iets bijzonders van. De Oranjeverenigingen en Comités 4/5 mei konden op je rekenen. Als het programma het toeliet was je écht overal. Een nieuwjaarsreceptie was voor jou het leukste als je samen met Daan Viergever een sketch gaf over het afgelopen jaar. Bij de bouw van jouw gemeentehuis: er moest een puzzel komen en bij elke grote stap weer puzzelstukjes gelegd. “Kan niet”, zei iedereen! “Kan wel”, sprak Kees Veerhoek en schetste hoe het moest. Er wás een puzzel!

De steenlegging van de muur van deze raadszaal, die wilde je met een scholier van elke school uit Neder-Betuwe – dat zijn er 18 - leggen. Met daarachter in een luchtdichte koker geheime wensen. Pepowo, Pakoslaw, de bijzondere reizen daar naartoe. Tineke halverwege in de bus. Maar jij voorin met een stapel dossiers op je schoot: de hele weg heb je zitten krassen. Er was werk te doen.

Beste burgemeester, ik kan zo nog even doorgaan maar ik kan het ook samenvatten: de afgelopen 9 jaren waren een tijdperk, het tijdperk Veerhoek. Hoe je die typeert? Als een periode van vooruitgang! Kees, je laat ons achter in een sterke en trotse gemeente.
Wij zijn jou daar bijzonder dankbaar voor.

Vandaag neem je afscheid. En ik heb zomaar het vermoeden dat dit afscheid van jouw geliefde Neder-Betuwe misschien wel het aller moeilijkste karwei is van de afgelopen 9 jaren. Maar, zoals de Prediker zegt: alles heeft zijn bestemde tijd.

Het was voor ons een voorrecht om met je samen te mogen werken! Ook al gaan jullie weer terug naar Zeeland, wees ervan overtuigd dat jullie zeer welkom zijn en blijven in ons mooie Neder-Betuwe.

Heel veel dank voor alles! Het ga jullie goed.

En persoonlijk wil ik eraan toevoegen, mede namens mijn vrouw waarover vorige week grote zorgen waren en die er vanmiddag niet bij kan zijn: Gods zegen toegewenst.

Dat de komende jaren jullie beste jaren mogen zijn.

A Dieu, vaarwel!